acebook
*Pamiętaj, nigdy nie opublikujemy nic bez Twojej wcześniejszej zgody
lub
Carpaccio z wołowiny to danie, które zostało wynalezione w latach 50. XX wieku w restauracji Harry's Bar w Wenecji we Włoszech przez właściciela lokalu - Giuseppe Cipriani. Według legendy, nazwa dania pochodzi od nazwiska słynnego włoskiego malarza - Vittore Carpaccio, którego dzieła cechowały się bogactwem kolorów i tonów.
Najczęściej zadawane pytania:
Do przygotowania carpaccio zazwyczaj używa się surowego mięsa wołowego, a konkretniej polędwicy wołowej. Można także wykorzystać polędwicę sezonowaną. W przypadku przygotowania carpaccio z mięsa innego niż wołowe, danie to może nazywać się inaczej (np. carpaccio z tuńczyka). Warto jednak pamiętać, że surowe mięso wymaga specjalnej uwagi przy przechowywaniu i przygotowaniu, a carpaccio powinno być podawane tylko z bardzo świeżego mięsa.
Carpaccio, ze względu na swoją lekkość i charakter przystawki, zazwyczaj podawane jest jako danie przystawka lub dodatek do innych dań. Jednakże, w zależności od ilości i sposobu podania, carpaccio może także stanowić danie główne. W przypadku, gdy podajemy większą porcję mięsa wraz z dodatkami, carpaccio może zaspokoić głód i być satysfakcjonującym daniem.
Aby carpaccio było bezpieczne do spożycia, konieczne jest spełnienie kilku warunków. Przede wszystkim mięso powinno pochodzić ze sprawdzonego źródła i być bardzo świeże. Należy także zadbać o odpowiednie przechowywanie mięsa, a przed przygotowaniem carpaccio dokładnie je umyć i osuszyć. Warto także pamiętać o higienie i używaniu czystych narzędzi podczas przygotowywania carpaccio. Przy zachowaniu tych zasad, carpaccio może być bezpiecznie spożywane.
Mięso do carpaccio należy kroić na bardzo cienkie plastry, najlepiej przy użyciu specjalnego noża o cienkim i ostro zakończonym ostrzu. Plastry mięsa powinny mieć grubość około 1-2 mm.. Przy krojeniu mięsa warto również pamiętać o tym, aby ciąć je pod kątem przeciwnym do włókien mięsa.
Carpaccio to danie, które świetnie komponuje się z różnymi sosami. Najczęściej podawanym sosem do carpaccio jest sos winegret, składający się z oliwy z oliwek, octu balsamicznego, musztardy, soli i pieprzu. Innym popularnym sosem jest sos tatarski, przygotowywany z majonezu, musztardy, korniszonów, cebuli i jajek. Potrawę można podać także z pesto. Często carpaccio jest również polane sosem z soku z cytryny i oliwy z oliwek, a także dekorowane tartymi kawałkami parmezanu. Ostatecznie, wybór sosu zależy od preferencji smakowych i rodzaju carpaccio.
Nie zaleca się zamrażania carpaccio, ponieważ mięso jest podawane w postaci surowej i nie zostaje poddane obróbce termicznej. Zamrażanie i odmrażanie mięsa wołowego może prowadzić do utraty jego jakości i smaku. Zaleca się przygotowanie carpaccio z mięsa świeżego i spożycie go tego samego dnia lub przechowywanie w lodówce przez krótki czas. Carpaccio powinno być przechowywane w lodówce w temperaturze 4°C przez nie dłużej niż 2 dni.
Rukola, parmezan, kapary, słonecznik, orzechy włoskie, sos winegret, cytryna, sok z cytryny, kapusta pekińska, oliwki, oliwa z oliwek, świeże pieczywo lub w formie grzanek, mieszanka sałat
Mięso w kontakcie ze sokiem z cytryny może ulec zmianie, ponieważ kwas cytrynowy zawarty w soku działa na białka mięsa. Powoduje to proces denaturacji, czyli rozrywanie wiązań chemicznych między białkami, co sprawia, że mięso staje się bardziej miękkie. Ponadto sok z cytryny pomaga w trawieniu białek mięsa. Dlatego sok z cytryny często jest dodawany do potraw mięsnych, zwłaszcza tych, które są ciężkostrawne. W przypadku carpaccio, sok z cytryny nie tylko wpływa na miękkość mięsa, ale również dodaje mu orzeźwiającego smaku i aromatu.
Oceń przepis:
Carpaccio wołowe - skąd się wywodzi?
Historia carpaccio jest bardzo interesująca i sięga początków XX wieku, kiedy to weneckie kawiarnie cieszyły się ogromną popularnością wśród arystokracji i intelektualistów. W jednej z takich kawiarni - Harry's Bar, właściciel Giuseppe Cipriani, szykując obiad dla jednej z regularnych klientek - hrabiny Amelii, otrzymał zadanie przygotowania lekkiego i orzeźwiającego dania. Z braku czasu i dostępnych składników, Cipriani postanowił sięgnąć po surową wołowinę, którą pokroił na bardzo cienkie plasterki. Następnie posypał mięso startym parmezanem i polał je oliwą z oliwek. Na koniec całość udekorował listkami rukoli i kaparami. Hrabina Amelia była zachwycona tym oryginalnym i wyjątkowo smacznym daniem, które od tej pory nosi nazwę carpaccio na cześć słynnego malarza Vittore Carpaccio, którego prace były w tym czasie prezentowane w pobliskiej galerii.
Od tamtej pory carpaccio wołowe stało się bardzo popularne w całych Włoszech i szybko zyskało uznanie wśród koneserów kuchni na całym świecie. Dziś carpaccio jest przyrządzane nie tylko z wołowiny, ale również z ryb, warzyw i owoców. W zależności od regionu, w którym jest serwowane, carpaccio może mieć różne dodatki i przyprawy. Jedno jest jednak pewne - carpaccio to danie szybkie w przygotowaniu, lekkie i bardzo smaczne, które zyskało uznanie wśród miłośników kuchni włoskiej na całym świecie.